UMUDA DAİR
Ereğli maçı çok enteresan oldu gerçekten.
Her şey istediğimiz gibiydi oysa maçın başında.
Güzel bir atmosfer, güzel sıcak bir hava, yine muhteşem seyirci ve rakiplerimizin ani puan kayıplarıyla ayağımıza gelen liderlik fırsatı.
Kırıkkale travmasını unutmak, unutturmak için her şey hazırdı adeta.
Maçada iyi başladık.
Gölü erken bulduk.
Golden sonra temkinli oynamaya başladık.
Orta saha üstünlüğü ilk yarım saatte rakipte gibiydi.
Birazda skorun etkisi tabi.
Bu ligin en önemli özelliklerinden dönen topu alamıyorduk.
Ama maç şansı yanımızdaydı.
Temkinli ve etkisiz oynarken ikinci gölü bulduk.
Ereğli’nin de ilk yarı 8 numarayla kaçırdığı 2 tane pozisyon var.
İlk 45 dakikanın akılda kalan diğer ayrıntıları ise 23 numara Kaan hazır değildi.
Efosa belki de yerini yadırgadığından kötüydü.
Savaş, Ramazan, Murat Saykal ve Eray Şekerci dışında beklentinin üstüne çıkmadığı oyuncularımız ama devreye 2-0 önde girmiştik.
Bizim için en önemlisi skordu.
Kim ne derse desin önemli olan galip gelmekti.
İkinci yarı başladı tabi rakip psikolojik olarak saldırıyor bizde aynı sistem aynı oyun anlayışımızla bekliyorduk.
Gölü, çıkarken 81 numaranın kaptırdığı bir top ve 22 numaranın zamanlama ve duruş hatası sonucu erken yedik ve ne olduysa ondan sonra oldu.
Oyundan düştük.
Panik başladı.
Kenardan bir belki de birden çok müdahale gerekirken o müdahale 60. Dakikada rakip antrenörden geldi.
Defanstan bir oyuncu çıkarıp 10 numaranı sol öne aldı.
Bizimde Ramazan’la kontradan yakaladığımız 2 pozisyon var.
Atsak maçı kopartacaktık ama baskıya daha fazla dayanamadık.
Önce 2-2 ardından bir yan top 3. Gol.
Statta ve hepimizde soğuk duş ve kabus etkisi yarattı.
Allah’tan son saniyede golü bulduk.
En azından puan farkını açtırmadık ve umuda dair duygularımızı güçlü tuttuk.
Bu maçın hikayesiydi.
Her maçta olan ve olabilecek şeylerdi.
Bir de maçtan sonrası var…
Hoş olmadı.
Şık durmadı ama neyse.
Aslında sıkıntımız sadece bu maça, bu seneye bağlı değil.
Maalesef 3-4 seneden beri finali oynayamama alışkanlığı belirdi. (Levent maçı, Halide maçı)
Son maça getiriyoruz…
Son nefeste son saniyede umutlarımız tükeniyor.
Kan beynimize yürüyor adeta.
Bu durumu iyi analiz etmeliyiz.
Hayat devam ediyor.
Kızsak ta küssek te BARTINSPOR devam edecek.
Fotoğrafa daha geniş açıdan bakmak lazım.
Yoksa testi kırıldıktan sonra yol gösteren çok olur.
TRANSFER MEVZUSU
Yeri gelmişken BÜYÜK BARTINSPOR taraftarının şahsıma göstermiş olduğu sevgi, güven ve ilgiden dolayı herkese çok teşekkür ederim.
Kalın sağlıcakla…
