Bazen tüm iyi niyetinizle bir sorunu çözmek için elinizden geleni yaparsınız ama siz çabaladıkça işler daha da içinden çıkılmaz hale gelir. “Ben bu düğümü çözerim.” Dersin ama bir de bakmışsın iyice kördüğüm yapmışsın.
Bazen soruna müdahale etmemek, akışına bırakmak ve onunla yaşamayı öğrenmek daha iyi bir çözüm yöntemi olabilir.
Çok sevgili İngilizler özgürlük ve demokrasi getirmek için (Her zamanki taktikleri) Hindistan’a girip yönetime el koyup sömürgeleştirdikleri dönemde tüm işler tıkırında giderken beklenmedik bir sorunla karşılaşmışlar. O dönemde Hindistan’da çok fazla Kobra yılanı varmış. Elin İngiliz askerleri nerde görsün Kobra yılanını, nasıl korunacaklarını bilmedikleri için büyük zayiat vermeye başlamışlar. İngilizler ne yapsalar bir türlü bu yılanlardan kurtulamamışlar ve bunun üzerine akıllarına dahiyane olduğunu düşündükleri bir çözüm gelmiş.
Demişler ki “Biz bu Kobra yılanlarıyla baş edemeyiz, cüzi bir miktar kelle başı para verip yılanları Hintlilere yakalatalım, hem bizim daha önemli işlerimiz var. Orayı burayı sömürmemiz lazım, ufak defek işlerle uğraşmayalım. Tüm enerjimizle diğer önemli işlerimize odaklanalım.”
Proje ilk zamanlarda çok etkili olmuş. Gariban yereller sokaklarda harıl harıl Kobra yılanı kovalamaya başlamışlar. Yakaladıklarının kellesini götürüp paralarını alıyorlarmış. Tabi zamanla yılanlar azalmış ve bu durum Hintliler için bir problem haline gelmiş. Bu sefer de onlar bir çözüm arayışına girmişler.
Girişimci ruhlarıyla demişler ki “Bu iş böyle devam edemez, bizim üretmemiz gerekir. Kendi yılanımızı kendimiz üretelim, yerli malı yurdun malı.” Böylelikle Hintliler seri üretime geçip kendi yılanlarını üretmeye başlamışlar. Kimse artık sokaklarda yılan yakalamakla uğraşmıyormuş, çiftliklerde besledikleri fabrikasyon yılanları İngilizlere satıyorlarmış.
Gel zaman git zaman İngilizler sonunda uyanıp hemen bir duyuru yayınlamışlar. “Artık ölü yılanlar için para ödemeyeceğiz.” Bu duyurudan sonra besledikleri yılanlardan artık para kazanamayacağını anlayan Hintliler, ellerindeki yılanları sokaklara sürmüşler.
Sonuç olarak yılan popülasyonu Hint sokaklarında iyice artmış ve ilk baştaki durumdan daha vahim hale gelmiş. İngilizler daha çok zayiat vermeye başlamışlar.
Bazen hiçbir şey yapmamak, çok şey yapmaktan iyidir. Ne demişler “Su akar yolunu bulur.”
Sevdiğim söz: “Herkesi öldürüyoruz sevgili dostum. Kimini kurşunlarla, kimini sözlerle, kimini yaptıklarımızla ve kimini de yapmadıklarımızla. ” – Dostoyevski
Konu hakkındaki düşüncelerinizi aşağıdaki e-mail adresine yazabilirsiniz. Diğer görüş ve önerileriniz için de yazabilirsiniz.
e-mail: [email protected]
